yubanma

yubanma
«Yubanmaq»dan f. is.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • bütlan — ə. 1) batil olma, yoxa çıxma; 2) məəttəl qalma; yubanma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • müdara — f. 1) zahirdə dost olma, üzə gülmə; 2) dözmə, qatlaşma; 3) yubanma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təəxxür — ə. TbW geri qalma, sonraya qalma; yubanma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ləngimə — 1. «Ləngimək»dən f. is. 2. is. Yubanma, gecikmə. Bu ləngimələr Nəriman üçün dözülməz idi. M. C …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • lənglik — is. Hərəkətdə ağırlıq; ağır tərpənmə, gecikmə, yubanma. Bir zaman vardı; Verst ağaclarını saya saya; Üç günə gedərdik Moskvaya; Darıxardıq; Bu sürətin ləngliyinə. . B. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məəttəl — is. <ər. müəttəl> 1. Gözləmə, intizar. Elə kəndlilər bu sözün məəttəli idi(lər). Qant.. <Vahid:> Elə bil anam bu suala məəttəl imiş. B. Bayramov. // Yubanma, intizarda olma. <Xannazir öz dəstəsinə:> Daha nəyin məəttəlisiniz,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • məəttəlçilik — is. dan. Çatışmayan bir şeyə görə yubanma, məəttəl olma, iş görə bilməmə; məəttəllik. Nə cavab verim? Məəttəlçilikdir. H. N.. Məəttəlçilik çəkmək – çətinlik çəkmək. O indi qızın üzünə baxa bilmirdi, çünki cavabda məəttəlçilik çəkirdi. Ə. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qoç — is. 1. Qoyunun erkəyi, damazlıq erkək qoyun. Qoç döyüşünə qoç dayanar. (Ata. sözü). Qoç döyüşdürmək – keçmişdə: əyləncə üçün xüsusi təlim verilmiş qoçları bir biri ilə kəllə kəlləyə vuruşdurmaq adəti. <Allahqulu:> O məndən bir iki saat… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təxir — is. <ər.> Yubanma, gecikmə, ləngimə. . . Məktub sahibi gəldi idarəyə və ruznamənin təxirindən başladı giley eləməyə. C. M.. Təxir etmək – yubatmaq, gecikdirmək, ləngitmək, sonraya saxlamaq (keçirmək). <Mələkə:> Zənn edirəm ki, hökmdar …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yubanmaq — f. Bir işə vaxtında başlamamaq, tələsməmək; gecikdirmək, ləngimək, gecikmək. Yubanma, işə başla! – Daxmalarda balıqçılar oyanmış; Bir parası çox gecikib yubanmış. A. S.. Xan nökəri çağırıb dedi ki, getsin poçta tərəf və görsün Novruzəli harda… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”